Thursday, 26 May 2022

ఇప్పుడు మౌనంగా ఉంటే ఎప్పటికీ నోరు విప్పలేం!!

 ఇప్పుడు మౌనంగా ఉంటే ఎప్పటికీ నోరు విప్పలేం!!

 గొంతెత్తి నిలదీయండి!

వ్యాసకర్త ఫ్రంట్‌లైన్‌ ఎడిటర్‌ 

May 26,2022 06:33

స్వాతంత్య్రం వచ్చినప్పటి నుంచీ ముస్లింలను బుజ్జగించడమే విధానంగా కొనసాగిందన్న విమర్శను ఇంతకాలమూ సంఘపరివార్‌ చేస్తూ వచ్చింది. ప్రస్తుత ప్రభుత్వ హయాంలో ఇక ఆ విమర్శ లేదు. ఇప్పుడు మెజారిటీ మతస్థుల పెత్తనమే చెల్లుబాటు కావాలన్న విద్వేషపూరిత భావజాలాన్ని ప్రచారం చేసేవారిని బుజ్జగించడం మొదలైంది. ముస్లింలను వెంటాడి వేధించడానికి అనుమతించడం, వారి ప్రార్ధనా స్థలాలపై దాడులు చేయడాన్ని సమర్ధించడం, వారి ఇళ్ళను బుల్డోజర్లతో నేలమట్టం కావించడం, వారి జీవనోపాధిని దెబ్బ తీయడం, వారి సాంస్కృతిక చిహ్నాలను నాశనం కావించడం, వారి ఆహారపుటలవాట్లపై, వేషభాషలపై దాడి చేయడం ప్రస్తుత విధానంగా కొనసాగుతోంది. ఈ విధమైన విపరీత ధోరణే సంఘపరివారం దృష్టిలో లౌకికతత్వం అంటే.

సాంస్కృతిక జాతీయవాదం పేరిట వందేళ్ళ క్రితం మొదలైన ఒక పథకం ఇప్పుడు పరాకాష్టకు చేరింది. 'భిన్నత్వం లో ఏకత్వం' ప్రాతిపదికన భారత భూభాగంలో అందరినీ కలుపుకుపోయే జాతీయవాదాన్ని ఆనాడు స్వాతంత్య్రోద్యమ నేతలు ఆవిష్కరించారు. దానికి భిన్నమైన భావనతో సంఘపరివారం ముందుకు సాగుతోంది. ద్విజాతి సిద్ధాంతానికి (హిందువులు ఒక జాతి, ముస్లిం లు ఒక జాతి అన్నది ద్విజాతి సిద్ధాంతం) మొదట సైద్ధాంతిక పునాది వేసినవాడు వినాయక దామోదర్‌ సావర్కార్‌. మహమ్మద్‌ ఆలీ జిన్నా ఇదే వాదనను ప్రతిపాదించడానికి రెండు సంవత్సరాలు ముందే సావర్కార్‌ ఈ ప్రతిపాదనను ముందుకు తెచ్చాడు. 1923లో దేశం అంటే అర్ధం ఏమిటో, ఎవరు ఈ దేశానికి చెందుతారో తన అభిప్రాయంగా ఈ విధంగా వివరించాడు:

'' ప్రతీ హిందువుకూ ఈ భరతభూమి పితృభూమిగా, అదే సమయంలో పుణ్యభూమిగా ఉంది. అందుచేతనే ....ఈ దేశంలోని మహమ్మదీయులు, క్రైస్తవులు -- వీరు బలవంతంగా హిందూ మతం నుండి వేరే మతాలకు మార్చబడ్డవారే-- హిందువులుగా గుర్తింపు పొందలేరు. వారికి ఆ గుర్తింపు ఇవ్వడం కుదరదు. హిందువుల మాదిరిగానే హిందూస్థాన్‌ వారికి కూడా పితృభూమి అయినప్పటికీ, ఇది వారి పుణ్యభూమిగా లేదు. వారి పుణ్యభూమి ఎక్కడో సుదూరంగా అరేబియా లోనో, పాలస్తీనాలోనో ఉంది.''

ఆ తర్వాత అంతకన్నా మొరటు నిర్వచనంతో వచ్చాడు ఎం.ఎస్‌.గోల్వాల్కర్‌. ''తన తల్లి కడుపులో ఉండగానే హిందువుకి మొదటి సంస్కారం అబ్బుతుంది. అందుకే మనమంతా హిందువులుగానే పుడతాం. ఇక తక్కినవారి వరకూ చూస్తే, వారంతా ఊరూ, పేరూ లేని మానవులుగానే జన్మిస్తారు. ఆ తర్వాత సున్తీ చేయించుకునో, బాప్టిజం తీసుకునో ముస్లింలుగా గాని క్రైస్తవులుగా గాని అవుతారు. ఆ విధంగా చూసినప్పుడు ఎటువంటి రాజీకీ ఆస్కారమే లేదు.''

ఆ తర్వాత వచ్చాడు మోహన్‌ భగవత్‌. ''జర్మనీ ఎవరికి చెందుతుంది? జర్మన్లకే చెందుతుంది. బ్రిటన్‌ బ్రిటిష్‌ వారికే చెందుతుంది. అమెరికా అమెరికన్లకే చెందుతుంది. అదే విధంగా హిందూస్థాన్‌ హిందువులకే చెందుతుంది. భారతమాత సంతానం అందరూ హిందువులే. భారతీయ పూర్వీకుల వారసులే. హిందువులంటే భారతీయ సంస్కృతికి అనుగుణంగా (నిజానికి హిందూ సంస్కృతి అన్న అర్థంలో వాడాడు) జీవించేవారు మాత్రమే.''

ఈ విధంగా 2014 వరకూ భారతదేశం అంటే తమ దృష్టిలో ఏమిటో వివరిస్తూ వచ్చారు ఆరెస్సెస్‌ సైద్ధాంతికులు. నిజానికి భారతదేశాన్ని తాము ఏవిధంగా ఊహించుకున్నారో, ఆ రూపంలోకి దేశాన్ని మార్చివేయడమే వారి లక్ష్యం.

ఆ తర్వాత వచ్చాడు నరేంద్రమోడీ. అతనికి సర్వవేళలా విశ్వసనీయులుగా ఉండే భారతీయ బడా పెట్టుబడిదారులంతా 'అభివృద్థికి ముద్దుబిడ్డ' అని అతడిని పిలుచుకుంటూ వుంటారు. సంఘపరివారపు వందేళ్ళ కాలంనాటి కలను ఆచరణలో ముందుకు తీసుకుపోడానికి తన కన్నా మొనగాడు వేరే ఎవరూ లేరన్న భావనను ప్రచారం చేసుకున్నాడు మోడీ.

'' వేరే ఎవరో కారు నడుపు తున్నారనుకోండి. మనం వెనక సీట్లో కూర్చున్నాం అనుకోండి. కారు చక్రాల కింద ఒక చిన్న కుక్కపిల్ల పడి చచ్చిపోయినా మనకి అది బాధాకరంగా ఉంటుందా ? ఉండదా ? తప్పకుండా బాధగానే అనిపిస్తుంది. నేను ముఖ్యమంత్రినైనా, కాకపోయినా, నేనూ ఒక మనిషినే. ఎక్కడైనా చెడు జరిగితే దానికి బాధ పడడం సహజం.'' - ఈ మాటలు అన్నది ఎవరో పెద్దగా సంబంధం లేని వ్యక్తి కాదు. ముఖ్యమంత్రిగా ఉన్న నరేంద్ర మోడీ అన్న మాటలివి. కేంద్రంలో అధికారానికి రావాలనుకుంటున్న వ్యక్తి అన్న మాటలివి. తాను అధికారంలో ఉన్న గుజరాత్‌లో ముస్లింల మీద జరిగిన మారణహోమం గురించి అడిగినప్పుడు మోడీ స్పందించిన తీరు ఇది.

తాను వ్యక్తం చేసిన బాధను ఆ వెంటనే మరపించే విధంగా దాడుల్లో బాధితులై, సహాయ శిబిరాల్లో తల దాచుకుంటున్న ముస్లింల గురించి వేళాకోళంగా ''మేం అయిదుగురైతే, మా పిల్లలు ఏభైమంది'' అన్న అపఖ్యాతిగాంచిన వ్యాఖ్యను చేశాడు మోడీ. సహాయ శిబిరాలు సంతానాన్ని ఉత్పత్తి చేసే కేంద్రాలు అన్నట్టు అపహాస్యంగా మాట్లాడాడు.

ఆ తర్వాత వచ్చిన మార్పు ఏమిటి? ముఖ్యమంత్రి కాస్తా ప్రధానమంత్రి అయ్యాడు. కార్లకి బదులు బుల్డోజర్లు వచ్చాయి. తమ ఆగ్రహాన్ని అణచిపెట్టుకున్న ''కుక్క పిల్లలు'' నిరంతరం భయంతో బతుకుతున్నాయి. అప్రధానమైనది కాస్తా కేంద్ర స్థానంలోకి వచ్చింది. కేంద్ర స్థానంలో ఉండవలసినది కాస్తా పక్కకి పోయింది. న్యాయం కాస్తా దుర్మార్గం అయిపోయింది. దుర్మార్గమే న్యాయం అయింది.

బుల్డోజర్లు తిరుగుతూ వుంటే గౌరవనీయ ప్రధాని మాత్రం మౌనంగా ఉండడానికే నిర్ణయించుకున్నారు. కాషాయ మూకల దాడులు కొనసాగుతూంటే మీడియా లోని కొన్ని సంస్థలు మాత్రం ఆటలో సిక్సర్లకు, బౌండరీలకు చప్పట్లు, కేరింతలు కొట్టడానికి డబ్బు పుచ్చుకునే చీర్‌గర్ల్స్‌ మాదిరిగా అదే విధంగా హర్షామోదాలు వ్యక్తం చేస్తున్నాయి.

కాని భారతదేశం అంటే ఏమిటో సరిగ్గా అర్థం చేసుకోగలిగినవాళ్ళకు మాత్రం ''మౌనం'' ఏ మాత్రమూ పనికిరాదు. ఇప్పుడు గనుక వారు నిలబడి నోరిప్పి మాట్లాడకపోతే, భవిష్యత్తులో వారెప్పటికీ మాట్లాడలేరు. నిరసన ఇప్పుడు నిజమైన దేశభక్తియుత చర్య అయింది (హోవార్డ్‌ జిన్‌ అన్న మాటలు ఇవి).

బుల్డోజర్‌ బాబాల రాజ్యంలో దేశభక్తియుతంగా వ్యవహరించగలగడం అంత తేలికేమీ కాదు. ''శతాబ్దాలుగా పలు రాజ్య వ్యవస్థలు ఈ విధమైన కుయుక్తులు పన్నుతూనే వున్నాయి. ఏ విధమైన నిరసనలనైనా వ్యతిరేకించడమే సరైన ఆలోచనా విధానంగా భావించేలా ప్రజల్ని ప్రభావితం చేసి వత్తిడి చేస్తాయి ఆ శక్తులు'' అని పీటర్‌ సీగర్‌ అన్నాడు.

అయితే పదార్ధ ధర్మాలు అంత తేలికగా పాలకుల వత్తిళ్లను సాగనివ్వవు. 

నీటిని గుప్పెట్లో పట్టుకోగలమా? నిరసనలూ అంతే.


  (అయిపోయింది)

Saturday, 21 May 2022

Supreme Court sends Gyanvapi case to district judge

 


 

Supreme Court sends Gyanvapi case to district judge

The Supreme Court on Friday transferred the Gyanvapi Masjid suit proceedings from a civil judge to the district judge of Varanasi, saying the social complexities of the dispute required a “more senior and experienced judicial officer” at the helm. A Special Bench led by Justice D.Y. Chandrachud directed the district judge to hear on priority a challenge moved by the Anjuman Intejamia Masjid, the mosque’s caretakers, against the suit filed last year by five Hindu women who want untrammelled rights to worship Maa Shringar Gauri, Lord Ganesh, Lord Hanuman and other “visible and invisible deities” within the mosque premises. The Anjuman argues that the suit is barred by law. Meanwhile, the apex court said its May 17 interim order to protect the area where a  shivling was reportedly found would continue while Muslims would be able to offer  namaaz in the mosque. The court ordered the District Magistrate to make appropriate arrangements, if not already made, for Muslims to offer  wazu khana before  namaaz at the mosque. Though the Bench acknowledged that the complex case needed a “seasoned” hand like the District Judge, it did not heed repeated requests from the Anjuman, represented by senior advocate Huzefa Ahmadi, to “nip in the bud” a string of earlier orders passed by the civil judge. Mr. Ahmadi said the civil judge’s  ex parte orders had ranged from constituting an advocate commission to conduct a videographic survey of the mosque grounds to sealing of the premises after the  shivling was said to have been found. The senior lawyer said these orders, unless set aside, would “fester”.  

They could even reduce the Places of Worship Act of 1991, a law which protects the identity of religious places of worship, into a “dead-letter”. Mr. Ahmadi submitted that “there is a massive police presence, iron gates have been put up… The orders were not just about the appointment of a Commission, but they altered the  status quo that has been existing for 500 years.” He said the 1991 Act prohibited conversion of religious places of worship and mandated that the character of religious places of worship as on August 15, 1947 cannot be altered to that of another denomination. But Justice Chandrachud said a mere “ascertainment of the religious character of a place is not barred by the Act”. The judge indicated that the advocate-commissioner’s survey was merely of a procedural nature for determining the religious character of the place.  The Hindu editorial points out that anyone familiar with the history of the Ayodhya dispute, which led to the Babri Masjid’s demolition, riots and bombings, will understand that all such attempts to change the character of places of worship have a motive of using religion for political ends and marginalising minorities. “It is up to the courts to act early and act decisively to uphold the spirit of the Places of Worship Act and preserve communal peace,” it said. As another minority place of worship is targeted in Mathura, and a suit will be entertained, all eyes are on the courts and this makes the story important.  

Friday, 20 May 2022

Elections Won or Lost, BJP Is Succeeding in Realising its Hindutva Dreams

Elections Won or Lost, BJP Is Succeeding in Realising its Hindutva Dreams

The battle for a 'Hindu rashtra' has to be won in the minds of the people before it can be legitimised in Parliament. This requires a three pronged strategy: enlist support for the cause; discourage any opposition; and create on-ground conditions for a majoritarian state.


Elections Won or Lost, BJP Is Succeeding in Realising its Hindutva Dreams

Illustration: Pariplab Chakraborty.


Avay Shukla

Avay Shukla

Listen to this article:

COMMUNALISMGOVERNMENT

11/MAY/2022

Last week I received a draft petition to the Election Commission of India (ECI) from a well-known writer and activist of civil society about the use of electronic voting machines (EVM), with a request to obtain endorsements for it. I forwarded it to about 20 contacts, all well-read people, engaged with and concerned about the state of our democracy under the present regime.


Only four of them endorsed the memorandum, the others have maintained a strategic silence. And therein lies an unpleasant and disturbing truth – it’s time we faced up to it.


The Bharatiya Janata Party (BJP) is winning the game. While the official proclamation of a ‘Hindu rashtra’ may still be some years in the future, it is taking shape on the ground and will be a fait accompli very soon. The eloquent silence of 16 of my friends is an indication that it is safer to be silent and accept the inevitable; what will be, will be.


The battle for a ‘Hindu rashtra’ has to be won in the minds of the people before it can be legitimised in Parliament or in the courts. This requires a three pronged strategy: enlist support for the cause; discourage any opposition to it; and create on-ground conditions for a majoritarian state when its time comes.


And this is to be done regardless of election results; if the BJP wins the elections (which it generally does), that is a bonus. If it doesn’t, it will still have laid a platform for the kind of India that other parties will find difficult to oppose. The BJP is going about this job with its usual careful planning and ruthless execution, while other parties are still floundering in a morass of competing egos and Power Point presentations.


For a ‘Hindu rashtra’ to be born, it is imperative that a large section of 80% Hindu population of India be convinced that minorities, especially the Muslims, are the anti-national ‘other’ and need to be put in their place. This is being done through a blend of legislative measures and lumpen elements.


Triple Talaq, Hijab and beef bans, the Citizenship (Amendment) Act (CAA) and National Register of Citizens (NRC) and a Uniform Civil Code (UCC) belong to the first group. To the second belong the shobha yatras, provocative sloganeering outside mosques, bulldozers, Dharma Sansads and the in-your-face Hanuman Chalisa.


Also read: Hanuman Chalisa Row: Tension Prevails Outside Maharashtra MLA Ravi Rana’s Residence


The violent reactions to this relentless persecution, provocation and sloganeering are exactly what the BJP wants as they further demonise the ‘other’ community in the minds of the majority and reaffirm the necessity for a nation for Hindus.


The idea is to generate a fear (if not hate) psychosis, which is fertile ground for planting the seeds of division. So far, at least the BJP has been successful at this. With each Jahangirpuri, Khargone or Jodhpur, the impending harvest looks more promising.


The BJP appears to have been quite successful in enlisting support for its perverted weltanschauung. Bearing testimony to this are the daily hate messages on one’s Whatapp; the nature and tenor of media reporting; groups of retired government officials (like the Concerned Citizens Group) quick to take on any other group which has the temerity to be critical of the regime; members of Big Capital who benefit from the fact that cronyism is the obverse side of communalism; daily defections from other parties to the BJP; stupendous contributions to electoral bonds; the victory in all eight seats in Lakhimpur Kheri, and so on.


Most approve of the BJP’s communal and majoritarian vision of the country, the others are either silent or tagging along for the ride on the gravy train. Either way, support for the saffron party is growing.


Any opposition to this grand plan is ruthlessly crushed; by the state police in BJP-ruled states and by central agencies in others. A Jignesh Mavani will be arrested and hauled 2,500 miles to another state; an Aakar Patel or Rana Ayyub will be prevented from going abroad; inconvenient TV stations and YouTube channels will be shut down; NGOs will be deregistered, teachers will be sacked for teaching the “wrong” lesson; houses and shops will be bulldozed if you resist the march to the promised land.



A bulldozer at Shaheen Bagh. Photo: Sumedha Pal


It is not without reason that our Prime Minister has not entertained a single press conference in his own country in eight years, or that he refuses to take questions at press conferences abroad. It is also not without reason that the latest Press Freedom Index shows that India has further slipped eight places to 150th rank out of 180 countries. But all this is small change for big bucks.


Also read: An SOS For India’s Democracy And Media


The inescapable truth is that the country is steadily moving in the direction the BJP and the Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) want it to; a fatigue is setting in among the minorities and those remaining with liberal values; even the opposition is casting itself in the new mould.


A Nitish Kumar has betrayed every principle he grew up with, so long as he can remain chief minister (and maybe become President, if his current posturing is any thing to go by). A Naveen Patnaik will continue to prevaricate, refuse to take a stand and support the government in Parliament. As will a Y. S. Rajasekhara Reddy (YSR) or a K. Chandrashekar Rao (KCR), so long as they can continue in power in their own states, ignoring the erosion of federalism, the imposition of Hindi and the misuse of central agencies, all of which are steadily cutting away the ground under their feet.


Arvind Kejriwal is perhaps the most unethical, duplicitous and opportunistic of the lot. While giving anti-Modi bytes in public, he has abandoned the minorities, refused to be counted on Shaheen Bagh, the farmers’ protests, the Northeast Delhi riots and Jahangirpuri.


In fact, in this last incident, he has out-Heroded even the BJP, blaming it all on the Rohingya and Bangladeshis, which is precisely the right-wing narrative. He will soon discover – to the country’s cost – that one can’t run with the hare and hunt with the hounds for ever.


By not working with the other opposition parties and insisting on ploughing a lonely furrow to the holy grail of the Prime Minister’s chair, he will have ceded even more ground to the BJP in the not-so-long run.


What is perhaps most egregious and alarming is the haste with which other states and parties are adopting the BJP’s tool-kit: vigilante violence in West Bengal; the imposition of untenable sedition charges against the Rana couple in Maharashtra; the use of Punjab police by Kejriwal to hound Kumar Vishwas and Alka Lamba in Delhi; the use of bulldozers in Alwar in Rajasthan.


These are the precise forms of mis-governance the Opposition is supposed to be fighting against! By emulating them, these states and chief ministers are providing legitimacy to the BJP’s narrative.



Hindutva activists marking the carts of Hindu vendors with saffron flags in 2020.


The administrative ground for the coming ‘Hindu rashtra’ is more-or-less ready. All institutions, including the so-called constitutional ones, have become compliant and willing partners. The syllabi of educational bodies are being redrafted to exclude Faiz, Mughal history, federalism, secularism, social and economic inequalities, and all subjects which should concern any democratic dispensation.


Also read: CBSE Drops Verses from Faiz Ahmad Faiz’s Poems from Class 10 Curriculum


All-India Service rules are being manipulated on a regular basis to suit the purposes of the ruling party at the centre, the latest being the reinduction of Shah Faesal into the Indian Administrative Service (IAS), three years after he resigned, even though the rules do not permit this. He is, perhaps, needed for the next gambit in Kashmir.


All central enforcement agencies are now we-don’t-give-a-damn partisan. It took an Assam Sessions judge to recently warn us that we are becoming a police state (the observation was predictably stayed by the Assam High Court). Even the Army appears to be falling in line, as evidenced by the haste with which an Iftaar tweet by the Army’s public relations officer (PRO) in Jammu was deleted. All these may look like straws in the wind, but it’s the Devil’s Wind we are talking of here.


The judiciary, frankly, is a mixed bag or a pig in a poke at best. It has given us some memorable judgments, like the Delhi high court granting bail to Natasha Narwal and Devangana Kalita, who were charged under the Unlawful Activities (Prevention) Act (UAPA); or the one on Pegasus; or the order which stayed the banning of MediaOne channel on “security” considerations.


Also read: Seven Things The Supreme Court Has Asked The Pegasus Probe Committee To Look Into


But that UAPA judgment has not been followed up for others similarly accused, including the Elgar Parishad detainees; challenges to fundamental, anti-democratic laws on electoral bonds, the reorganisation of Kashmir, Article 370, sedition, the powers of the Delhi government and the like are still not being heard or decided.


Hundreds of habeas corpus petitions are not being heard. Bulldozers continue to run riot. No accountability is being fixed or reparations being ordered for proven victims of state brutality and injustice. Instead, as a recent Delhi high court order in the Umar Khalid case indicates, the judiciary appears to be more concerned about ring-fencing the Prime Minister from any criticism and frowning on the use of words like “jumla“, “krantikari” and  “inquilab” which are part of our daily lexicon.


Will the courts now decide the vocabulary for free speech? It’s difficult to assess where the judiciary is headed, but the portents are not encouraging, especially when push will come to shove, as it inevitably will.


The country is being readied to usher in the ‘Hindu rashtra’. The BJP will continue to win elections, and even where it doesn’t, it keeps increasing its vote share, as in Bengal. The southern states may baulk at this, but they shall soon be brought in line by the liberal use of Delimitation Commissions, Finance Commissions, a reoriented IAS and IPS, Pegasus Two (whatever happened to the report of the SC appointed committee?), the smart use of the crores in the electoral bonds. The goons on the streets will do the rest of the persuading.


I hope my 16 silent friends realise how close the flames are to their houses, and that silence does not provide any immunity or safe passage. As the poet Sheikh Ibrahim Zauq asks us:


“Ab to ghabra ke yeh kehte hain ki mar jayenge

Mar ke bhi chain nahin paya to kidhar jayenge?”


Avay Shukla is a retired IAS officer.


A version of this article appeared on the author’s blog, View From [Greater] Kailash and has been edited by The Wire for style and clarity.



https://thewire.in/government/elections-won-or-lost-bjp-is-succeeding-in-realising-its-hindutva-dreams





Alumni Ask MSU Baroda to Reinstate Rusticated Student, Not Cave In to Right-Wing Pressure

 Alumni Ask MSU Baroda to Reinstate Rusticated Student, Not Cave In to Right-Wing Pressure

A right-wing mob had attacked students and the teaching staff on May 5 inside the campus while the examination process was on.


Alumni Ask MSU Baroda to Reinstate Rusticated Student, Not Cave In to Right-Wing Pressure

The MSU Baroda campus. Photo: University website


The Wire Staff

The Wire Staff

Listen to this article:

EDUCATIONRIGHTSTHE ARTS

15/MAY/2022

New Delhi: Dozens of alumni of the prestigious Faculty of Arts at the Maharaja Sayajirao University (MSU) of Baroda have written to the vice chancellor demanding “immediate action” against the mob that attacked students and teaching staff on campus on May 5 while exams were on. They have also sought an investigation conducted by an independent body including elected representatives from the student body, faculty members and from within the alumni.


Soon after the May 5 attack, the university had formed a nine-member fact-finding team to look into the matter. The mob was allegedly led by local Bharatiya Janata Party leader and former member of the RSS students’ wing Hashmukh Vaghela, accompanied by a Hindu Jagran Manch leader.


Asking how the local BJP leader could manage to lead a violent procession into the campus “with impunity” at a time when examinations were on, the alumni letter to the VC also demanded better security arrangements.


Terming the incident as “very disconcerting” and a “grave cause of concern” for “the violent disruption of the examination process”; “vandalism of public property and an artwork by a student”; “physical and verbal threats to the gazette officers of the faculty, students and other teaching staff” besides the assault on a student, they have also sought to know in what context and “with what real agenda” were the images of the artworks by the student circulated. Since the student was not from the outgoing batch, the images in question were part of a confidential examination process conducted on May 1, five days before they were to be publicly displayed on May 6. Even though the teachers and students have repeatedly stated that they were not meant for public display as they were not accepted as part of the submission and therefore immediately removed from display, the mob descended on the campus inspite of it.


As per news reports, Vaghela had reached the faculty to submit a memorandum against the “objectionable” artworks which “he had learnt of”. Opposing the artworks, he had stated, “Students have become used to putting their anti-Hindu mindset on display.”


The alumni letter to the VC stated, “This kind of attack should be alarming for all of us who are concerned about the cultural fabric and the democratic ethos of our country; for art students, residents, and citizens of this country at large.”


The alumni statement pointed out, “This educational institution where we all studied has been a space for learning valuable lessons about our social responsibility as artists and citizens. It is a place where students are not only allowed to make mistakes as well as learn from them, but also a place where students learn to think deeply, critically and from multiple perspectives about the role of images in our society. It is here that we learn about how we s image-makers can exercise our role with sensitivity and responsibility.”


Citing these as reasons, the alumni stated their solidarity with the student who was rusticated by the syndicate – of which Vaghela is a member – and demanded that the decision be revoked. The syndicate is the highest decision-making body in the university.


The statement said, “The right to education is enshrined in our constitution as well as the Universal Declaration of Human Rights. We believe that the student Kundan Yadav’s right to education has been violated by the decision taken by a syndicate of which people like Hasmukh Vaghela and their supporters are still sitting members, despite having breached the University Code of Conduct and the law in broad daylight.”


As per media reports, Vaghela, in 2007, had protested against the art installations of a post graduate student depicting Jesus Christ and Goddess Durga at an annual evaluation examination.



Amir Khusrau, the Great Survivor Whose Versatile Imagination Remains Fresh Even Today

 Amir Khusrau, the Great Survivor Whose Versatile Imagination Remains Fresh Even Today

Khusrau (1253-1325) was a Renaissance Man long in advance of the Renaissance.


Amir Khusrau, the Great Survivor Whose Versatile Imagination Remains Fresh Even Today

Amir Khusrau teaching his disciples in a miniature from a manuscript of Majlis al-Ushshaq by Husayn Bayqarah. Photo: Public domain


Niranjan Ramakrishnan

Niranjan Ramakrishnan

Listen to this article:

CULTURE

19/MAY/2022

This article, originally published in Counterpunch on June 12, 2012 as ‘A Mikoyan from the Middle Ages’, was written by Niranjan Ramakrishnan, a polymath whose formal vocation was software development but whose passion was the world of letters, music, poetry, history, mathematics and humour. Niranjan passed away on March 2, 2022 after a lengthy illness. The Wire is republishing this article today both as a way of remembering a contributor and as tribute to Amir Khusrau, whose annual urs, or death anniversary commemoration, begins May 19, 2022.


§


“From Ilyich to Ilyich, no stroke, no heart attack,” the Ukrainian gentleman muttered. We were chatting at a wedding reception a few decades ago. He had emigrated from the Soviet Union, and somewhere along our conversation I had happened to mention Anastas Mikoyan. He was agreeably surprised.


Everyone knew of Gromyko, the poker face of Soviet diplomacy from late Stalin to early Gorbachev; few outside the USSR had heard of the old-time communist from Armenia. But Mikoyan’s was the more eye-popping high wire act. The October Revolution, Stalin’s purges, Khrushchev’s housecleaning and Brezhnev’s putsch – he had survived and flourished through them all. Whatever else changed in the Kremlin, whether it was V.I. Lenin or L.I. Brezhnev in the corner office, the two ‘Ilyich’s my Ukrainian acquaintance was alluding to, Old Anastas had remained a Soviet fixture.


Mikoyan, who somewhat resembled Walt Disney owing perhaps to the moustache, is long gone and little noted. I remembered him suddenly last week when reading about Amir Khusrau, a multifaceted genius from 13th-century India.


Khusrau (1253-1325) was a Renaissance Man long in advance of the Renaissance. Credited by some historians with inventing the sitar and the tabla, he was also a fine poet, with compositions both in the high Persian of the court and in the rough Hindi of the North Indian countryside. Khusrau is also said to have invented qawwali, a unique style of singing popularised in the West by Nusrat Fateh Ali Khan. And he introduced the ghazal poetry form to India. Khusrau was probably a pioneer too in the art of the poem-riddle, called paheli. Some say he invented the khayal and tarana styles of singing. If true he laid the foundations of Hindustani music.


Nearly 700 years after he died, his name is recognised by millions and his songs endure.


A shade less known than the literary Khusrau is Khusrau the spiritual seeker. There lived in Delhi in Khusrau’s time a famous Sufi saint and mystic, the Hazrat Nizamuddin Aulia, known far and wide for his benignity and simplicity. Khusrau was his favourite acolyte, no doubt as much on account of his poetic and musical talent as his penetrating intellect.


The mysticism of Nizamuddin was crystallised into a simple prescription for mankind’s ills, Love. It was a message that would find an echo in the Bhakti movement in India some centuries on, with exponents like Meera, Kabir, Tyagaraja and others making it a permanent part of the Indian psyche via their songs and poems.  So deep is this permeation that its presence may be seen any day of the week on India’s roads, emblazoned in bold letters on the front of every truck, proclaiming, ‘God Is Love’. (It is a different matter, perhaps even a commentary on the Indian mind, that the back of the same truck carries in equally strident font a refutation of sorts, ‘Nazar Lagane Wale Tera Munh Kala’ – you that are casting eyes, may your face be blackened – wedged between the mandatory, ‘Horn, please’ and ‘OK, Ta Ta’ above the rear tires.)


But to get back to Amir Khusrau. His genius can be gauged by his distillation of the Bhakti Yoga into one solitary Hindi couplet, in  language accessible to the most illiterate denizen of the Indo-Gangetic plain,


Khusrau Darya Prem ka, ulti vaa ki dhaar

Jo ubara so doob gaya, jo dooba so paar


The River of Love, Khusrau, upside down is its process

He that swims goes under, he sinks in it that crosses

[my translation]


Aside from this general embrace, Khusrau wrote too of his abiding love for his spiritual master, Nizamuddin. In this vein Khusrau is portrayed as a bride whose heart, personality and identity have all been surrendered upon a single glance by the groom, ‘Nijaam’. Somehow both the nature of the poetry, and the lack of mawkishness in the allusions, all suggest that this was nothing along the lines of the Catholic church’s travails in our time.


Besides, the mischief in Khusrau’s other poetry would indicate that he had plenty of to do without mixing spirituality and corporeal pursuits.  Consider this:


Zabaan e yaar e man Turki, wa man Turki na mi daanam

Che khush boodi, gar boodi zabaanash dar dahan e man


My lover’s tongue is Turkish, and Turkish I do not know.

What a happy resolution, if her tongue were in my mouth!


Or,


Peeri o shaahid-parasti na khush ast

Khusrova taa ki pareeshaani hanooz


Old age and amorous worship go ill-together

Hey Khusrau, you still disturb this notion


Khusrau, as Nizamuddin, was from all accounts free from religious bigotry. Nizamuddin belonged to a Sufi spiritual order, and ran a khanaqah, or monastery, in what is now the heart of today’s New Delhi (the entire neighbourhood is still called Nizamuddin). People from every faith thronged the shrine, as they do even today. Evidently Khusrau’s freethinking went well beyond traditional Sufi liberality. Consider these opening lines of the first poem listed on the Khusrau page in Wikipedia,


Kafir e ishqam musalmani mara darkaar neest

Har rag e man taar gashta haajat e zunnaar neest;


Love-worshiping-infidel am I, for Muslimhood I have no need

Every vein of mine girdles me, for the sacred thread I have no need;


It was perilous enough for a non-Muslim to declare that he had no use for Muslimhood; for a Muslim it was almost guaranteed to prove lethal. If in 21st-century Afghanistan a man could be condemned to death on the charge of attempting to leave Islam, one can only wonder at Khusrau’s chutzpah in the early 14th. But he didn’t stop there. The final lines of the same poem reveal that it was not the prospect of democratic adoration that attracted him either. A general go-to-the-blazes spirit seems to have informed his attitude.


Khalq migoyad, ki Khusrau butparasti mikunad

Aare-aare mikunam, ba khalq mara kaar neest.


People will say that Khusrau does idol worship

Yes Yes, I do, for people I have no use.


Though Khusrau is enormously popular among qawwali singers, and several of his songs are staple concert fare, the above song is one avoided entirely, for obvious reasons.


Another interesting poem by Khusrau, sung often enough, is Na mi daanam. The composition is sometimes touted as Khusrau’s picture of the afterlife. The impression I gained was quite different. Rather than heaven, Khusrau could well have been portraying the vicissitudes of earthly human existence.


Na mi daanam chi manzil bood shab jaay ki man boodam;

Ba har su raqs e bismil bood shab jaay ki man boodam.

Pari paikar nigaar e sarw qadde laalah rukhsare;

Sarapa aafat e dil bood shab jaay ki man boodam.

Khuda khud meer e majlis bood andar laamakan Khusrau;

Muhammad shamm e mehfil bood shab jaay ki man boodam.


I know not what place it was, where I was in the night;

All about me was a dance of the half-slaughtered, where I was in the night.

There were angel-faced sweethearts, of cypress-figure and tulip-countenance;

From top to bottom there were hearts in torment, where I was in the night.

God Himself was leading the ceremonies, amidst it all was a Khusrau disembodied;

Mohamed was the light of the gathering, where I was in the night.


This is Guernica in all of six lines. The attractions and the squalor of life are all sketched indelibly, along with the ultimate question that must vex the believer at least occasionally, what if God Himself had a hand in our miserable state of affairs?


As to the dance hall of the dead (or half-dead), some of it may well be from direct familiarity. We must now introduce the third leg of Khusrau’s existence: aside from being writer/musician/poet and seeker, he had an equally important prosaic aspect, perhaps the very basis on which he was able to sustain and develop his other two interests. For most of his adult life Khusrau was a noble in the Sultan’s court.


Muslim rule in India was then barely a century old. The late 13th and early 14th centuries were a torrid time in Delhi. Kings toppled often and heads rolled oftener, sometimes of the rulers themselves, but more frequently of nobles and officials. Trampling under elephants, putting out eyes, mass beheadings, infanticide, fratricide and parricide to ascend the throne, along with garden-variety court intrigue and old-fashioned murder, all of these are part of the history of Khusrau’s time as a Delhi courtier. Beginning in the reign of Sultan Balban of the Slave (Mamluk) Dynasty, he served two Mamluks, three Khiljis and two Tughlaqs, variously as a court poet, soldier, royal historian and noble.


To paraphrase Khusrau himself, Islamic rule and mavericks of the faith are not known for their compatibility. Some 400 years before but etched in popular lore, in 922 AD the mystic Al Mansoor was strung up in a public square in Baghdad and literally hacked to pieces for saying, “I am Truth”. You have to wonder how Khusrau, with his penchant for freewheeling expression, kept out of harm’s way. Certainly his proximity to Nizamuddin, whose popularity and rectitude allowed him sometimes to challenge the Sultan himself, could not have hurt. As to charges of apostasy, etc., Khusrau was also a theologian of some standing and composer of equally stirring poetry exalting icons of the Islamic faith.


His ‘Man Kunto Maula’, his adrip-with-devotion paean to Ali, is justly one of the most riveting songs in the world of qawwali. He must also have been possessed of tact, common sense, and political judgment, all in sufficient quantity, aside from a native intelligence manifest in his writings. And luck. We will never know exactly. However it came about, his own line may apply unaltered to the paraphrase above – Khusrava, taa ki pareeshani hanooz. He died a natural death in 1325, just six months after Hazrat Nizamuddin died. The two are buried close to each other in Delhi.


Like Anastas Mikoyan, Amir Khusrau too was a great survivor. But unlike most men and women durable in their own times, he is a survivor in a deeper sense, counting among a small number in the long course of human history, for the products of his versatile imagination and sensibility that remain fresh centuries after his passing.


All the translations in this article are by the author.


Niranjan Ramakrishnan was a long-time contributor to Counterpunch and Countercurrents and his work has been carried by Z-Mag, Common Dreams and Dissident Voice. Among the print outlets that have featured his writings are The Oregonian, the Indian Express, The Hindu, India Today and the Economic Times. His first book, Bantaism – The Philosophy of Sardar Jokes (2011), was hailed for its audacity by noted author and historian Khushwant Singh.


This article was originally published on June 1, 2012 in Counterpunch, and is republished here with the permission of the author’s family.


Shah Jahan’s Firman Granting 4 Properties for Taj Mahal Land Available in Jaipur Museum,

Podcast: Shah Jahan’s Firman Granting 4 Properties for Taj Mahal Land Available in Jaipur Museum, Diya Kumari Can Read it

Author and blogger Rana Safvi explains why the Taj Mahal could not have Hindu idols and the history of the land.


Podcast: Shah Jahan’s Firman Granting 4 Properties for Taj Mahal Land Available in Jaipur Museum, Diya Kumari Can Read it

Sidharth Bhatia

Sidharth Bhatia

Listen to this article:

COMMUNALISMHISTORYVIDEO

17/MAY/2022

Do the closed rooms in the Taj Mahal contain Hindu idols? Is the land on which the monument stands owned by the former ruling family of Jaipur? These questions got media attention recently, once again raising doubts about the mausoleum built by Emperor Shah Jahan for his wife Mumtaz Mahal in the 17th century.


In this podcast discussion with Sidharth Bhatia, author and blogger Rana Safvi answers these questions explaining why it could not have idols and what is the history of the land. Safvi has written extensively on the Taj Mahal, quoting academic and historical sources.


Many important documents are available for anyone to read, including Shah Jahan’s firman exchanging the land for four havelis with Jai Singh, then Maharaja of Jaipur, which is in the Jaipur museum. 

Karnataka: Outrage as Bajrang Dal Allegedly Conducts Weapons Training

 Karnataka: Outrage as Bajrang Dal Allegedly Conducts Weapons Training at Educational Institute

In widely shared images, camp attendees are seen holding what appear to be air guns and tridents. The organisers have claimed airguns do not need licences and the tridents were "not sharp."


Karnataka: Outrage as Bajrang Dal Allegedly Conducts Weapons Training at Educational Institute

Attendees at the Bajrang Dal camp. Photo: Twitter/@zoo_bear


Support Us

Listen to this article:

COMMUNALISMEDUCATIONGOVERNMENTRIGHTSSECURITY

18/MAY/2022

New Delhi: A complaint has been registered with Karnataka Police against two Bharatiya Janata Party MLAs, one MLC, and a Bajrang Dal and Vishwa Hindu Parishad leader each after photos and videos of an alleged “arms training camp” went viral on social media.


The news agency PTI has reported that the camp was part of the ‘Shaurya Prashikshana Varga’ that took place from May 5 to 11 at Sai Shankar Educational Institute, at Ponnampet in Kodagu district.


Police told the news outlet, The Quint, that the camp took place without necessary police permission and that authorities only got to know of it from social media.


The Quint has reported that Raghu Sakleshpura of the Bajrang Dal, Krishnamurthy of the VHP, Virajpete MLA K.G. Bopaiah, Madikeri MLA Appachuranjan, and MLC Suja Kushalappa have been booked by the police.


It is not clear if the alleged FIR was filed on the basis of the complaint filed by the Social Democratic Party of India.


In widely shared images, Bajrang Dal activists – many appearing to be young –  are allegedly seen holding air guns and other arms.


Several claimed on social media that arms were also distributed at the camp. This claim is borne out by Bajrang Dal regional convener Raghu Sakleshpur’s quote to Indian Express, in which he claimed that the tridents that were “handed out were not sharp.”


A Bajarang Dal activist told PTI that participants were trained in self-defence, but “no arms were distributed.”


“According to the Arms Act, you do not need a licence to use an airgun,” superintendent of police M.A. Aiyappa told Express. This reasoning has been forwarded by the organisers as well.



AltNews‘s Mohammad Zubair, who shared multiple images and videos of the camp, noted, “Videos and images were shared by several Bajrang Dal members who’d attended this arms training. ”


About 400 activists were said to have taken part in the event, PTI reported.


While some news outlets have reported that the event was organised by the Bajrang Dal, Indian Express has it that it was jointly held by the Bajrang Dal and Vishwa Hindu Parishad. Express has also quoted unnamed sources who have said that the the number of attendees was actually 116.


“The 116 participants in the camp were not students of the school but youths from several parts of the state,” the Express report said.


Authorities of the school where the camp was held said the premises was being used for ‘Prashikshana Varga’ training for several years and were unaware of training with arms. The deputy director of public instruction in the district said a notice has been sent to the school authorities to explain the incident.


Congress leaders, among them former chief minister Siddaramaiah, expressed concern over the training camp.


“Arms training in Madikere to young members of Bajrang Dal has challenged the law of our land. Do we have Home minister or Education minister in Karnataka? Is the govt still alive?” Siddaramaiah tweeted.



AICC in-charge of Tamil Nadu, Puducherry & Goa and MLA Dinesh Gundu Rao in a tweet said, “Why are BajrangDal members receiving arms training? Isn’t training in firearms without a proper license an offence? Isn’t this a violation of the Arms Act 1959, Arms Rules 1962? And Why are @BJP4India leaders openly attending and supporting this activity?”



Congress MLA Rizwan Arshad tweeted: “At this age, most young men set out to achieve dreams. In K’atka, Bajrang Dal is destroying young lives by training them to unleash violence in the name of religion. This needs to be stopped at any cost”.


హిందూత్వ' కల సాకారం దిశగా!?

 హిందూత్వ' కల సాకారం దిశగా!?

--------------------------------------------

-అవయ్ శుక్లా, రిటైర్డ్ ఐఏఎస్ 

అనువాదం : రాఘవ శర్మ


ఈ క్రీడలో భారతీయ జనతా పార్టీ గెలుపు దిశగా పయనిస్తోంది.

 'హిందూ రాష్ట్రం ' ప్రకటించడానికి మరి కొన్నేళ్ళు పట్టవచ్చు. 

క్షేత్ర స్థాయిలో అదొక రూపాన్ని సంతరించుకుంటోంది. 

త్వరలో అదొక వాస్తవ రూపం దాల్చనుంది. 

ఈ పరిస్థితి అనివార్యతను అంగీకరిస్తూ, మౌనం దాల్చి, నోరు మూసుకోవడం మంచిదని చాలా మంది భావిస్తున్నారు. 

పార్లమెంటులో కానీ, న్యాయస్థానాల్లో కాని 'హిందూ రాష్ట్రం' చట్టబద్దతను సాధించడానికంటే ముందు అది ప్రజల మనసులను గెలవాలి. 

దానికి మూడు అంచెల ఎత్తుగడ ; మద్దతును కూడగట్టడం, వ్యతిరేకించే వారిని నీరుగార్చడం, అది ఏర్పడే సమయానికి క్షేత్రస్థాయిలో అత్యధిక సంఖ్యాకుల దేశమనే భావనను పాదుకొల్పడం.

ఎన్నికల ఫలితాలతో సంబంధం లేకుండా ఇది చేసేయాలి. 

ఒక వేళ ఎన్నికల్లో బీజేపీ గెలిస్తే అది అదనపు బలమే అవుతుంది.

 అలా జరగకపోతే, ఆ రకమైన భారత దేశాన్ని ఏర్పాటు చేయడానికి ప్రతిపక్షాలు వ్యతిరేకించడానికి వీలులేకుండా రంగాన్ని సిద్ధం చేసుకోవాలి. 

ఇతర రాజకీయ పార్టీలు గందరగోళంతో తడబడుతున్నప్పుడు, అధికారం కోసం అహంభావంతో పోటీపడుతున్నప్పుడు, ఈ వేదికను ఏర్పాటు చేసుకోవడానికి బీజేపీకి ఒక కౄరమైన ప్రణాళిక ఉంది.

 'హిందూ రాష్ట్రం ' ఆవిర్భావానికి ముందు మైనారిటీలు, ముఖ్యంగా ముస్లింలు 'జాతి వ్యతిరేకులు' అని,  ఇతర మతస్థులను కూడా అదే గాటన కట్టేసి, 80 శాతం ఉన్న అత్యధిక సంఖ్యాకులైన హిందూవుల చేత 'మమ' అనిపించాలి. 

ఇదంతా చట్టపరం, అల్లరిమూకల 'కీడుకలయిక'తో జరగాలి.

దీనిలో ట్రిపుల్ తలాక్, హిజాబ్ నిషేధం, గొడ్డుమాంసం నిషేధం, పౌరసత్వ సవరణ చట్టం(సీఏఏ), జాతీయ పౌరసత్వ నమోదు(ఎస్ఆర్ సీ), ఉమ్మడి పౌరశిక్షాస్మృతి వంటి వన్నీ మొదటి తరహావి.

శోభాయాత్ర, మసీదుల ముందు రెచ్చగొట్టే నినాదాలు చేయడం, బుల్ డోజర్లను ఉపయోగించడం, ధర్మ సంసద్‌లు, మీ ముఖం పైనే హనుమాన్ చాలీసా చదవడం వంటి వన్నీ రెండవ తరహావి. 

ఏమాత్రం కనికరం లేని పీడించే ఈ చర్యలకు తోడుగా, క్రూరంగా స్పందించడం, రెచ్చగొట్టడం, నినాదాలు చేయడం ద్వారా ఇతర మతస్తులను అధిక సంఖ్యాకుల దృష్టిలో దయ్యాలు, భూతాలుగా చిత్రించడాన్నే బీజేపీ కోరుకుంటోంది. 

సారవంతమైన నేలలో విభజన విత్తనాలు నాటడానికి భయమనే ఒక మానసిక జబ్బును సృష్టించాలనేది వారి ఆలోచన.

 ఈ విషయంలో బీజేపీ కొంత విజయాన్ని సాధించింది.

 జహంగీర్ పురి, ఖర్గోన్, జోధ్ పూర్ సంఘటనలన్నీ ఊహించినదానికంటే ఎక్కువ ఫలితాన్నిస్తున్నాయి.

పక్కదారి పట్టిన తన ప్రాపంచిక దృక్పథానికి మద్దతును కూడగట్టడంలో బీజేపీ పూర్తి విజయాన్ని సాధిస్తున్నట్టు కనిపిస్తోంది. 

ప్రతి రోజూ వాట్సప్ ద్వారా విద్వేష పూరిత సందేశాలు పంపడం, మాద్యమాలలో వచ్చే వార్తల స్వభావం, వినిపించే కంఠస్వరాలను ఉద్యోగ విరమణ చేసిన వారి సమూహాలకు, మతత్వానికి అద్భుత రూపమైన క్రూరత్వం వల్ల లబ్ది పొందే పెద్ద పెద్ద పెట్టుబడులలో సభ్యులకు పంపడం, ఇతర పార్టీల నుంచి బీజేపీలోకి ఫిరాయించడం, ఎలక్ట్రోల్ బాండ్లకు బ్రహ్మాండంగా సాయపడడం, లఖింపూర్ కే రిలోని ఎనిమిది స్థానాలలో విజయం సాధించడం వంటివన్నీ దీనికి సాక్ష్యం.

 దేశంలో బీజేపీ మతతత్వ, అధిక సంఖ్యాక వాదాన్ని పూర్తిగా అంగీకరించడం ఒక వైపు అయితే, నోరుమూసుకుని ఉండడమో, దాంతో ప్రయాణించి మితిమీరిన లబ్ధి పొందడమో మరొక వైపు. 

ఈ మహత్తరమైన పథకాన్ని ఎవరైనా వ్యతిరేకిస్తే, బీజేపీ పాలిత రాష్ట్రాలలో రాష్ట్ర పోలీసుల ద్వారా, కేంద్ర దర్యాప్తు సంస్థల ద్వారా నిర్ధాక్షిణ్యంగా చిదిమేస్తారు. 

జిగ్నేష్ మెవానిని అరెస్టు చేసి 2,500 మైళ్ళ దూరంలో ఉన్న మరో రాష్ట్రంలోకి తీసుకెళ్ళడం, ఆకార్ పటేల్, రాణా అయూబ్ వంటి వారు విదేశాలకు వెళ్ళ కుండా అడ్డుకోవడం, తమకు ఇబ్బందిగా ఉన్న టీవీ స్టేషన్లను, యూట్యూబ్

ఛానళ్ళను మూసివేయడం, స్వచ్ఛంద సంస్థలను తిరిగి రిజిస్ట్రేషన్ చేసుకోమనడం, 'తప్పుడు' పాఠాలు చెప్పారని ఉపాధ్యాయులను ఉద్యోగం నుంచి తొలగించడం, మీకిచ్చిన భూమిలోకి ప్రవేశించడాన్ని అడ్డుకుంటే మీ ఇళ్ళను బుల్ డోజర్ తో ధ్వంసం చేయడం.

మన ప్రధానమంత్రి తన దేశంలో ఎనిమిదేళ్ళుగా పత్రికా సమావేశం నిర్వహించకపోవడం, విదేశాలలో నిర్వహించే పత్రికా సమావేశాల్లో ప్రశ్నలకు అవకాశం ఇవ్వకపోవడం అనేది కారణం లేకుండా జరగదు. 

తాజాగా విడుదలైన పత్రికా స్వేచ్చ జాబితాలో మనం మరో ఎనిమిది స్థానాలకు దిగజారిపోవడం కూడా కారణం లేకుండా జరగలేదు.

 పత్రికా స్వేచ్ఛ గురించి సర్వేచేసి తయారుచేసిన 180 దేశాల జాబితాలో మనం 150వ స్థానంలో ఉన్నాం. 

అంతకు ముందు 142వ స్థానంలో ఉన్నాం. 

ఒక పెద్ద ధ్యేయాన్ని సాధించడంలో ఇవ్వన్నీ చిన్న చిన్న మార్పులే. 

బీజేపీ, ఆర్ఎస్ఎస్ కోరుకునే మార్గంలోనే దేశం స్థిరంగా పయనిస్తోందనడం ఒక చేదు నిజం. 

ఉదారభావాలున్న వారిలో, మైనారిటీలలో ఒక అలుపును సృష్టిస్తోంది. 

ప్రతిపక్షం కూడా దీనికి అనుగుణంగా తనను తాను మలుచుకుంటోంది. 

నితీష్ కుమార్ ఏ క్రమశిక్షణలతో రాజకీయాలలో ఎదిగారో, ముఖ్యమంత్రిగా ఉన్నంత కాలం(కాలం కలిసొచ్చి రాష్ట్రపతిగా ఎన్నికై ఆ పదవిలో ఉన్నంత కాలం) ఆ క్రమశిక్షణకు ద్రోహం జరిగిపోతూనే ఉంటుంది. 

పార్లమెంటులో ప్రభుత్వాన్నిసమర్థించినంతకాలం నవీన్ పట్నాయక్ కూడా ముఖ్యమంత్రిగా కొనసాగుతారు.

 ఫెడరలిజానికి బీటలు వారడాన్ని పట్టించుకోనంత కాలం వైఎస్. జగన్మోహన్ రెడ్డి తన సొంత రాష్ట్రంలో ముఖ్యమంత్రిగా కొనసాగుతారు.

 హిందీ భాషను బలవంతంగా రుద్దడం, కేంద్ర దర్యాప్తు సంస్థలను దుర్వినియోగం చేయడం వంటి వన్నీ వారి కాళ్ళ కింద భూమిని తొలిచేస్తున్నాయి.

అనైతికం, అవకాశ వాదం, ద్వంద్వ వైఖరిలో బహుశా వీరందరికంటే అరవింద్   కేజిరీ  వాల్ ఆరితేరినట్టున్నారు. 

మోడీకి వ్యతిరేకంగా బహిరంగంగా మాట్లాడడం, ముస్లీంలను పట్టించుకోకపోవడం, షాహిన్ బాగ్ ను, జహింగిర్ పురి, ఈశాన్య ఢిల్లీలో జరిగిన అల్లర్లను, రైతుల ఆందోళనను కానీ పట్టించుకోకపోవడం చాలా ముఖ్యం. 

నిజానికి హింస నుంచి బీజేపీని బయటపడేయడానికి రోహింగ్యాల పైన, బంగ్లాదేశీయుల పైన ఆరోపించారు. 

ఇది పూర్తిగా సంప్రదాయ (రైటిస్ట్) ఆలోచనా ధోరణి. 

దీనికి దేశం చెల్లించే మూల్యాన్ని త్వరలో చూస్తారు.

 రెండు పడవల పైన ప్రయాణం సాధ్యం కాదు. 

ఇతర ప్రతిపక్ష పార్టీలతో కలిసి పనిచేయకపోవడ మంటే, ప్రధాని కుర్చీ జూలును ఒంటరిగా దువ్వడానికి ప్రయత్నించడం, బీజేపీ కోసం నేలలో మరింత లోతుగా విత్తడానికి ఎక్కువ కాలం లేదు. 

ఇతర రాష్ట్రాలు త్వరలో బీజేపీని అనుసరించడానికి ఇదొక హెచ్చరిక; పశ్చిమ బెంగాల్ లో హింస, మహారాష్ట్రలో రాణా దంపతులపై దేశద్రోహ నేరం మోపడం, ఢిల్లీలో అలకాలంబ, కుమార్ విశ్వాస్లపై కే జిరీ  వాల్ పంజాబ్ పోలీసులను ప్రయోగించడం, రాజస్థాన్ లోని అల్వార్ లో బుల్ డోజర్‌ను ప్రయోగించడం. 

ప్రభుత్వం అనుసరించే తప్పుడు విధానాలకు వ్యతిరేకంగా ప్రతిపక్షాలు పోరాడుతున్నప్పుడు, ఆ విధానాల అమలుకు ఇవ్వన్నీ అనుసరించే పద్ధతులు. 

ఈ రాష్ట్రాలు, వాటి ముఖ్యమంత్రులు బీజేపీ వాదనలకు చట్టబద్దతను కల్పిస్తాయి. 

రానున్న 'హిందూ రాష్ట్ర ఏర్పాటుకు పరిపాలనా పరమైన ఏర్పాట్లు సిద్ధంగా ఉన్నాయి.

 రాజ్యాంగ సంస్థలతోపాటు అన్ని సంస్థలు దీనిలో భాగస్వామ్యం కావడానికి అనుగుణంగా ఉన్నాయి. 

వాటికి అనుగుణంగా విద్యా రంగంలో పాఠ్యాంశాలు తయారు చేసే విభాగాలు కూడా ఫైజ్, మొగలుల చరిత్ర, ఫెడరలిజం, లౌకిక వాదం, సామాజిక, ఆర్థిక అసమానతలు వంటి ప్రజాస్వామిక భావనలను తొలగించేస్తున్నాయి. 

కేంద్రంలో ఉన్న అధికార పార్టీకి అనుగుణంగా అఖిల భారత సర్వీసు నిబంధనలను మార్చివేస్తున్నారు. 

తాజాగా కశ్మీరుకు చెందిన తొలి ఐఏఎస్ అధికారి షాఫాయిజల్ ను రాజీనామా చేసిన మూడేళ్ళ తరువాత నిబంధనలకు వ్యతిరేకంగా మళ్ళీ సర్వీసులోకి తీసుకోవడం, కశ్మీర్ లో తమకు ఉపయోగపడతారని ఉండవచ్చు. 

కేంద్ర దర్యాప్తు సంస్థలన్నీ నిష్పక్షపాతంగా ఉండలేము అంటున్నాయి. 

మనదొక పోలీసు రాజ్యంగా తయారవుతోందని అస్సాంలో సెషన్స్ జడ్జి ఆవేదన వ్యక్తం చేశారు. (ఇది ఊహాజనితమైనదని అస్సాం హైకోర్టు ఆ మాటను నిలిపివేసింది).

ఆర్మీ ప్రజాసంబంధాల అధికారి(పీఆర్ఓ) ఇఫ్తార్ విందుపై చేసిన ట్వీట్ ను తొలగించారు. 

సైన్యం కూడా అదే మార్గంలో పయనిస్తోందనడానికి ఇదొక చిన్న సంకేతం. 

కానీ, మనం ఇక్కడ మాట్లాడుతున్నదంతా భూతాలు, ప్రేతాలు వీస్తున్న గాలి గురించి. 

నిర్మొహమాటంగా చెప్పాలంటే న్యాయవ్యవస్థ మిశ్రమ లక్షణాలతో ఉంది. 

ఉపా చట్టం కింద అరెస్టైన నటాషా నర్ వాల్, దేవనగనకలిత లకు ఢిల్లీ హైకోర్టు ఇటీవల బెయిల్ మంజూరు చేయడం, పెగాసెస్ పైన విచారించడం, 'భద్రత' పేరుతో ఒక ఛానెల్ ను నిషేధిస్తూ తీసుకున్న నిర్ణయాన్ని నిలిపివేయడం వంటి శాశ్వతంగా నిలిచిపోయే తీర్పులను కూడా వచ్చాయి.

'ఉపా' చట్టం పైన ఇచ్చిన తీర్పులు ఎలగార్ పరిషత్ కేసులో నిర్బంధితుల వంటి వారికి వర్తించలేదు.

 ఎలక్ట్రోల్ బాండ్ల పైన ప్రజాస్వామ్య వ్యతిరేక చట్టాలను, వాటి మౌలికమైన సవాళ్ళను పట్టించుకోకపోవడం, కశ్మీర్ ను పునర్నిర్మించడం, ఆర్టికల్ 370, ఢిల్లీ ప్రభుత్వ అధికారాలను నిర్ణయించడం వంటి వాటి పైన వాదనలను వినలేదు సరికదా, నిర్ణయం కూడా జరగలేదు. 

వందలాది హెబియస్ కార్పస్ ఫిర్యాదులపై వాదనలను వినలేదు. 

బుల్ డోజర్ల తో విధ్వంసం కొనసాగుతూనే ఉంది.

 ప్రభుత్వం చేసిన అన్యాయానికి గురైన వారికి, రాజ్య హింసకు బాధితులైన వారికి పరిహారం నిర్ణయించలేదు. 

ఉమర్ ఖలీదా కేసులో ఢిల్లీ హైకోర్టు ఆదేశాలను గమనించినట్టయితే, ప్రధానిపై ఏ విమర్శ రాకుండా ఆయన చుట్టూ ఒక రక్షణ వలయాన్ని ఏర్పాటు చేసినట్టు స్పష్టమవుతోంది.

 మనం రోజు వారి వాడే పదాల నిఘంటువులో "తప్పుడు హామీలు” “క్రాంతి కార్” “ఇంక్విలాబ్' వంటివి సర్వసాధారణం. 

భావవ్యక్తీకరణలో ఏ పదాలు వాడాలో న్యాయస్థానాలు నిర్ణయించాలా?

 న్యాయవ్యవస్థను ఎవరు నడుపుతున్నారనేది అంచనా వేయడం కష్టం. 

దాని సంకేతాలు ప్రోత్సాహకరంగా లేవు.

హిందూ రాష్ట్రం ' ఏర్పడడానికి దేశం సిద్ధమైంది. 

ఎన్నికల్లో బీజేపీ తన గెలుపును కొనసాగిస్తోంది. 

బెంగాల్ వలె ఎక్కడైతే గెలవలేదో, అక్కడ తన ఓటు బ్యాంకును పెంచుకుంటుంది. 

ప్రస్తుతానికి దక్షిణాది రాష్ట్రాలు దీన్ని అంగీకరించకపోవచ్చు.

 డీలిమిటేషన్ కమిషన్లు, ఫైనాన్స్ కమిషన్లు, ఐఏఎస్, ఐపీఎస్ ల‌కు పునశచ్చరణ తరగతులు, పెగాసెస్ గూఢచర్యం, ఎలక్ట్రోల్ బాండ్లలో పెట్టిన కోట్ల రూపాయల వాడకం వంటి వాటి వల్ల దక్షిణాది రాష్ట్రాలను కూడా ఈ దారిలోకి తీసుకొస్తారు. 

మంటలు మన ఇళ్ళకు ఎంత దగ్గరగా వచ్చాయో అర్థం చేసుకోవచ్చు.

 వీటి నుంచి తప్పించుకోవడానికి మౌనం ఏ రకంగానూ భద్రమైంది కాదు. 

కవి షేక్ ఇబ్రహీం జక్ మనల్ని అడిగినట్టు:

“భయంతో ఇప్పుడు చనిపోతున్నామంటారు. చనిపోయాక కూడా శాంతి దొరకకపోతే ఇంకెలా?”

'ద వైర్' సౌజన్యంతో

నేటి 'మ‌న తెలంగాణ'  లో వ చ్చిన క‌థ‌నం

Nikhat Zareen

 Published: Fri, 20 May 2022 04:41:26 IST

పడి లేచిన కెరటం

twitter-iconwatsapp-iconfb-icon

(ఆంధ్రజ్యోతి క్రీడాప్రతినిధి-హైదరాబాద్‌):  బాక్సింగ్‌ రింగ్‌ కూడా లేని నిజామాబాద్‌ పట్ణణం నుంచి భారత స్టార్‌ బాక్సర్‌గా నిఖత్‌ జరీన్‌ ఎదిగిన తీరు ప్రశంసనీయం. పదేళ్ల వయసులో వేసవి సెలవుల్లో తండ్రితో కలిసి సరదాగా ఫిట్‌నెస్‌ కోసం మైదానం బాట పట్టిన నిఖత్‌ తొలుత అథ్లెటిక్స్‌లో ప్రవేశించి ఆ తర్వాత బాక్సింగ్‌ను కెరీర్‌గా మలుచుకుంది. నిజామాబాద్‌లో సాఽధన చేయడానికి సరైన సదుపాయాలు లేకపోవడంతో నిఖత్‌ కోసం కుటుంబం మొత్తం హైదరాబాద్‌కు మకాం మార్చింది. కోచ్‌ చిరంజీవి వద్ద రింగ్‌లో రాటు దేలిన నిఖత్‌ 2011లో వరల్డ్‌ జూనియర్‌ బాక్సింగ్‌ చాంపియన్‌షిప్‌లో విజేతగా నిలవగానే తన జీవిత లక్ష్యమేంటో స్పష్టంగా చెప్పింది.

పడి లేచిన కెరటం

2014లో యూత్‌ చాంపియన్‌గా అవతరించాక నిఖత్‌ పేరు జాతీయ స్థాయిలో మార్మోగింది. తర్వాతి ఏడాదే 52 కిలోల విభాగంలో జాతీయ చాంపియన్‌గా నిలిచింది. 2016లో  భుజానికైన గాయంతో దాదాపు ఆరు నెలలు రింగ్‌కు దూరమైంది. గాయం నుంచి కోలుకున్నాక కూడా నిఖత్‌ తిరిగి ఫామ్‌ను దొరకబుచ్చుకోవడానికి చాలా శ్రమించింది. బళ్లారిలోని జెఎస్‌డబ్ల్యూ శిక్షణ కేంద్రంలో విదేశీ కోచ్‌ జాన్‌ వద్ద ట్రైనింగ్‌ ఆరంభించాక నిఖత్‌ మునుపటి కంటే శారీరకంగా, మానసికంగా దృఢంగా తయారైంది. బల్గేరియా వేదికగా 2019లో జరిగిన ప్రతిష్ఠాత్మక స్ట్రాండ్జా ఓపెన్‌లో నిఖత్‌ స్వర్ణం సాధించి అంతర్జాతీయ స్థాయిలో తన పవర్‌ రుచి చూపించింది.


బీఎఫ్‌ఐతో కిరికిరి..

ప్రపంచ బాక్సింగ్‌ సమాఖ్య ఒలింపిక్స్‌ వెయిట్‌ కేటగిరీలను మార్చడంతో అప్పటివరకు 48 కిలోల విభాగంలో పోటీ పడిన దిగ్గజ బాక్సర్‌ మేరీకోమ్‌.. నిఖత్‌ ఆడే 52 కిలోల కేటగిరీకి మారింది. అప్పటి కేంద్ర క్రీడా మంత్రి, మేరీకోమ్‌ ఈశాన్య రాష్ట్రానికి చెందిన వారే కావడంతో జాతీయ బాక్సింగ్‌ సమాఖ్యలో మేరీకోమ్‌కు అడ్డు చెప్పే సాహసం కూడా ఎవరు చేయలేకపోయారు. అలాంటి తరుణంలో ఒలింపిక్స్‌ ట్రయల్స్‌ 52 కిలోల విభాగానికి తప్ప మిగిలిన అన్ని కేటగిరీలకు నిర్వహించేందుకు బాక్సింగ్‌ సమాఖ్య సిద్ధమైంది. మేరీకోమ్‌ను నేరుగా టోక్యో ఒలింపిక్స్‌కు ఎంపిక చేసినట్టు ప్రకటించడంతో అప్పటివరకు గమ్మునున్న నిఖత్‌ తొలిసారిగా గొంతెత్తింది. భారత్‌ తరఫున ఒలింపిక్స్‌ బరిలోకి దిగి పతకం సాధించాలని పదేళ్లుగా కంటున్న కలలను పక్షపాతంతో నాశనం చేయడం అన్యాయమని జాతీయ స్థాయిలో తన వాణి వినిపించింది. మాజీ క్రికెటర్‌ గంభీర్‌ సహా పలువురు ప్రముఖులు నిఖత్‌కు మద్దతుగా నిలవడంతో చేసేదేమీ లేక బీఎఫ్‌ఐ ట్రయల్స్‌ నిర్వహించింది. ఇందులో నిఖత్‌ మెరుగైన ప్రదర్శన కనబర్చినా, ఫలితం మేరీకోమ్‌కు అనుకూలంగా వచ్చిందని అప్పట్లో పెద్ద ఎత్తున విశ్లేషకుల నుంచి విమర్శలు చెలరేగాయి.

 

చాలెంజ్‌గా తీసుకొని..

యుద్ధం చేయకుండా మోకరిల్లడం కంటే యుద్ధం చేసి ఓడిపోవడం గౌరవంగా భావిస్తానని.. తక్కువలో తక్కువ తనకింకా మరో పదేళ్ల కెరీర్‌ ఉన్నందున కచ్చితంగా తదుపరి ఒలింపిక్స్‌కు భారత్‌ తరఫున బరిలోకి దిగుతానని నిఖత్‌ సరిగ్గా ఏడాది కిందట శపథం చేసింది. ఒలింపిక్స్‌ ట్రయల్స్‌లో ఊహించని పరాజయం ఎదురైన తర్వాతి నుంచి నిఖిత్‌లో కసి, పట్టుదల రెట్టింపు అయ్యాయి. తన గేమ్‌లోని లోపాలను వేలెత్తి చూపడానికి ఎవరూ సాహసం కూడా చేయలేని విధంగా రాటుదేలింది. తొలుత కిందటి ఏడాది జరిగిన జాతీయ చాంపియన్‌షి్‌పలో ఆడిన ఐదు బౌట్లలో ఒక్క రౌండ్‌ కూడా ఓడిపోకుండా హరియాణా, పంజాబ్‌, ఈశాన్య రాష్ట్రాలకు చెందిన మేటి బాక్సర్లను చిత్తు చిత్తుగా ఓడించి చాంపియన్‌గా నిలవడంతో పాటు స్ట్రాంజా ఓపెన్‌కు కూడా అర్హత సాధించింది.


బల్గేరియాలో జరిగిన ఈ పోటీల్లో సెమీఫైనల్‌లో నిఖత్‌కు టోక్యో ఒలింపిక్స్‌లో రజత పతకం దక్కించుకున్న టర్కీ బాక్సర్‌ బసనాజ్‌ కకిరొగ్ల్‌ ఎదురైంది. తనని 4-1తో చిత్తుగా ఓడించి ఫైనల్‌ చేరిన నిఖత్‌ కెరీర్‌లో రెండోసారి స్ట్రాంజా మెడల్‌ను కైవసం చేసుకుని శభాష్‌ అనిపించింది. ఇక, ప్రపంచ చాంపియన్‌షిప్‌లో ఆడిన అన్ని బౌట్లలో ఒక్క రౌండ్‌ కూడా ఓడిపోకుండా 5-0తో నిఖత్‌ నెగ్గడం సాధారణ విషయం కాదు. మొత్తంగా ఈ వరల్డ్‌ చాంపియన్‌షి్‌ప టైటిల్‌తో భారత బాక్సింగ్‌ చరిత్రలో నిఖత్‌ శకానికి నాంది పడింది.

పడి లేచిన కెరటం

మహిళల ప్రపంచ చాంపియన్‌షిప్‌లో భారత విజేతలు

మేరీ కోమ్‌: 2002, 2005, 

 2006, 2008, 2010, 2018

సరితా దేవి: 2006

ఆర్‌ఎల్‌ జెన్నీ: 2006

కేసీ లేఖ: 2006

నిఖత్‌ జరీన్‌: 2022

Thursday, 19 May 2022

ముస్లిం రిజర్వేషన్ల బిల్లు కు వ్యతిరేకంగా భగ్గుమన్న బీసీలు

 

ముస్లిం రిజర్వేషన్ల బిల్లు కు వ్యతిరేకంగా భగ్గుమన్న బీసీలు

  
0
SHARE 

ముస్లింలకు రిజర్వేషన్లు పెంచుతూ శాసనసభలో బిల్లు ఆమోదించడం పట్ల బీసీ సంఘాలు భగ్గుమన్నాయి. ఇదే అంశంపై బిజెపి నేతలు కూడా ఆందోళన బాటపట్టారు. ప్రభుత్వ నిర్ణయానికి వ్యతిరేకంగా బీసీ సంక్షేమ సంఘం రాష్ట్ర కమిటీ, బిజెపి గ్రేటర్ హైదరాబాద్ కమిటీలు వేర్వేరుగా హైదరాబాద్ కలెక్టరేట్ ముట్టడికి ప్రయత్నించాయి. ర్యాలీగా బయలుదేరిన బీసీ విద్యార్థులను ఎక్కడికక్కడే అడ్డుకొని పోలీస్ స్టేషన్లకు తరలించారు. అయినప్పటికీ పోలీసుల కళ్లుగప్పి కలెక్టరేట్‌కు చేరుకున్న ఆందోళనకారులు కలెక్టర్ కార్యాలయంలోకి చొచ్చుకెళ్లడానికి ప్రయత్నించగా పోలీసులు భగ్నం చేశారు. ఇదే అంశంపై సోమవారం ఆందోళనకు దిగిన బిజెపి జాతీయ కార్యదర్శి మురళీధర్‌రావు, నగర అధ్యక్షుడు, ఎమ్మెల్సీ ఎన్ రామచందర్‌రావు, గ్రేటర్ హైదరాబాద్ నగర నాయకులు వెంకట్‌రెడ్డి, భవర్‌లాల్ వర్మ, రాజశేఖర్‌రెడ్డి, మహిలా మోర్చా నాయకురాళ్లు గోనెల నిర్మల, అరుణ జ్యోతి, గీత తదితరులను పోలీసులు అరెస్టు చేసి బేగంపేట పోలీస్ స్టేషన్‌కు తరలించారు. బీసీ కోటాలో ముస్లింలకు రిజర్వేషన్లు కల్పిండంవల్ల తమకు అన్యాయం జరుగుతుందని నిరసిస్తూ బీసీ విద్యార్థి సంఘం ఆధ్వర్యంలో దిల్‌సుఖ్‌నగర్, కొత్తపేట, చిక్కడపల్లి నుంచి వేర్వేరుగా ర్యాలీలు కలెక్టరేట్‌కు బయలుదేరగా పోలీసులు లాఠీలు ఝుళిపించి ఆందోళనకారులను చెదరగొట్టారు. ఈ సందర్భంగా బీసీ సంక్షేమ సంఘం జాతీయాధ్యక్షుడు, ఎమ్మెల్యే ఆర్ కృష్ణయ్యసహా 42 మందిని అదుపులోకి తీసుకున్నారు. ఈ సందర్భంగా ఆందోళనకారులను ఉద్దేశించి ఆర్ కృష్ణయ్య మాట్లాడుతూ బీసీ కోటాలో ముస్లింలకు రిజర్వేషన్లు కల్పిస్తే బీసీలకు అన్యాయం జరుగుతుందని ఆందోళన వ్యక్తం చేశారు. ముస్లింలకు రిజర్వేషన్లు కల్పించాలన్న చిత్తశుద్ధి ఉంటే మైనార్టీలకు ప్రత్యేకంగా రిజర్వేషన్లు కల్పించి రాజ్యాంగ సవరణ చేయాలని డిమాండ్ చేశారు. ముస్లింలకు ఉన్న 4శాతం రిజర్వేషన్లను 12 శాతం పెంచి, బీసీలకు పెంచకుండా ప్రభుత్వం అన్యాయం చేసిందని కృష్ణయ్య విమర్శించారు. బీసీలకు రిజర్వేషన్లు పెంచడానికి ప్రభుత్వానికి ఉన్న అభ్యంతరం ఏమిటని ఆయన ప్రశ్నించారు. బీసీలకు విద్య, ఉద్యోగాల్లో జనాభా ప్రకారం 25శాతం నుంచి 52శాతానికి రిజర్వేషన్లు పెంచేవరకు తమ ఆందోళన కొనసాగుతుందని హెచ్చరించారు.

ఉపసంహరించే వరకు పోరాటం :బిజెపి

ముస్లింలకు 12శాతం రిజర్వేషన్లు కల్పించటం అన్యాయమని, దేశంలో మతపరమైన రిజర్వేషన్లు ఎక్కడా లేవని బిజెపి నేతలు మండిపడ్డారు. బిజెపి గ్రేటర్ హైదరాబాద్ విభాగం ఆధ్వర్యంలో హైదరాబాద్ కలెక్టరేట్‌ను ముట్టడించారు. ఈ సందర్భంగా బిజెపి జాతీయ ప్రధాన కార్యదర్శి మురళీధర్‌రావు మాట్లాడుతూ మతపరమైన రిజర్వేషన్లను ఉపసంహరించుకునేంత వరకు పోరాటం ఆగదన్నారు. బిజెపి నగర అధ్యక్షుడు, ఏమ్మెల్సీ ఎన్ రాంచందర్‌రావుమాట్లాడుతూ వైఎస్ హయంలో ముస్లింకు 5శాతం రిజర్వేషన్ కల్పించడాన్ని కోర్టు కొట్టేసి కేవలం నాలుగు శాతానికి పరిమితం చేసిందని గుర్తు చేశారు. దేశంలో ఎక్కడా లేనివిధంగా తెరాస ప్రభుత్వం తెరపైకి తెచ్చిన మతపరమైన రిజర్వేషన్లకు వ్యతిరేకంగా పోరాటాన్ని ఉద్ధృతం చేస్తామని హెచ్చరించారు.

(ఆంధ్రభూమి సౌజన్యం తో)